Δεν παίζει πολύ μεγάλο ρόλο το ότι ο αναπτυγμένος κόσμος βιώνει μια από τις μεγαλύτερες περιόδους συνεχούς οικονομικής ανάπτυξης, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η σημερινή κατάσταση έχει κάποιες παραλληλίες με την κατάσταση στο τελευταίο τρίτο του 19ου αιώνα.
Ο Dario Perkins, μακροοικονομικός αναλυτής της εταιρείας συμβουλευτικών υπηρεσιών TS Lombard, διαπίστωσε ότι η χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία άφησε πίσω της αποπληθωριστικές πιέσεις, η χαμηλή αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, του εισοδήματος του πληθυσμού, η αύξηση του λαϊκισμού ή η αποστροφή από την παγκοσμιοποίηση, δεν είναι τίποτε το καινούριο. Το αναπτυγμένο τμήμα του κόσμου, αντιμετώπιζε παρόμοια κατάσταση στις αρχές της δεκαετίας του 1870.
Το 1873 άρχισε η πρώτη παγκόσμια οικονομική κρίση, η οποία διήρκεσε έξι ολόκληρα χρόνια, μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Προηγήθηκε, μεταξύ άλλων, από μια μακρά περίοδο οικονομικής ανάπτυξης και χαμηλής ανεργίας. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την αισιοδοξία και την πεποίθηση ότι η ανάπτυξη θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια. Η κατάρρευση του Χρηματιστηρίου της Βιέννης τον Μάιο του 1873, έκοψε όλες τις ροζ προοπτικές. Η χρηματοπιστωτική κρίση άρχισε να εξαπλώνεται στον υπόλοιπο κόσμο και σύντομα μετατράπηκε σε οικονομική κρίση. Εάν η ιστορία θα επαναληφθεί και αυτή τη φορά, θα μάθουμε από την εξέλιξη μέσα στους ερχόμενους μήνες.
